Εκείνο το μοιραίο βράδυ
σπουδαστές διασχίζουν
τα Τέμπη της Λαρίσης
γεμάτοι αναμνήσεις.
Δάκρυα χαράς κυριαρχούν στο τρένο
γεμάτοι αναμνήσεις, γεμάτοι γέλιο
ένα τρένο έρχεται από το βάθος
τι είναι αυτό ,τι ήρθε από το βάθος…..
Σταγόνες από αίμα στο πάτωμα υπάρχουν
που πέφτουν σαν βελόνες , βελόνες που δεν υπάρχουν
δάκρυα αίματος ,σκόνη και κακό
είναι στο βαγόνι γεμάτο από αυτό
Η λέξη «αντίο» κυριαρχεί στο πλήθος
που τη λένε σε όλους
αντίο μαμά, αντίο μπαμπά , λένε μερικοί
αντίο παππού, αντίο αδερφή…………..
Μάριος Στ΄
